Vruchtbare Samenwerking
BLOK V
periode 1810-1860
Nikolay Ivanovich Pirogov, een grote
vernieuwer en hervormer
vernieuwer en hervormer
Het was geen keizer of keizerin maar Nikolay Ivanovich Pirogov (1810-1881), een goed opgeleide Russische arts, die in de negentiende eeuw het medisch onderwijs verder reorganiseerde. Hij verhief chirurgie van een ambacht tot een wetenschap. Hij droeg ook bij buiten de grenzen van de chirurgie. Hij bracht de geneeskunde in Rusland op een niveau gelijkwaardig aan dat in de geavanceerde landen van Europa.
Nikolay Pirogov (18810-1881) werd geboren op 13 (25) november 1810 in Moskou. De Napoleontische oorlogen woedden nog steeds in Europa en Rusland. Spotprenten over de Fransen werden als een set alfabetische kaarten uitgegeven en verspreid over alle huizen in de stad. Met behulp van deze stripverhaaltjes leerde Nikolay Ivanovich op zesjarige leeftijd Russisch lezen.
Hij was ongeveer zeven jaar oud toen hij van zijn vader een kerstcadeau kreeg dat hij beschouwde als het beste cadeau van zijn leven: ‘Leesmateriaal voor Kinderen’ van Nikolay M. Karamzin, met dialogen, toneelstukken en sprookjes. Ook las hij ‘Het spektakel van het heelal, een Kindermuseum’ en ‘Reizen door Rusland’ van Peter Simon Pallas. Pallas studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Halle en Göttingen, maar promoveerde aan de Universiteit van Leiden.
Hij was ongeveer zeven jaar oud toen hij van zijn vader een kerstcadeau kreeg dat hij beschouwde als het beste cadeau van zijn leven: ‘Leesmateriaal voor Kinderen’ van Nikolay M. Karamzin, met dialogen, toneelstukken en sprookjes. Ook las hij ‘Het spektakel van het heelal, een Kindermuseum’ en ‘Reizen door Rusland’ van Peter Simon Pallas. Pallas studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Halle en Göttingen, maar promoveerde aan de Universiteit van Leiden.
Portret van een jonge Nikolay Ivanovich
ongeveer 18 jaar oud, kunstenaar A.D. Khripkov.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Een van de oudere broers van Pirogov was bedlegerig met reumatische koorts. Verschillende dokters behandelden zijn broer, maar niets hielp. Toen riep de familie professor Efrem Osipovich Mukhin, een familievriend, bij hem aan bed. Mukhin was decaan van de medische faculteit van de keizerlijke universiteit van Moskou en zijn specialiteiten waren anatomie, chirurgie, trauma en fysiologie. De broer begon al na een paar dagen te herstellen. Mukhin, een lange, grijsharige arts met zijn majestueuze voorkomen, maakte grote indruk op de jonge Nikolay. De arts reed voor in een vierspan met een bediende in livrei. De jonge Nikolay observeerde en bestudeerde de handelingen van Mukhin van dichtbij en zeer nauwkeurig. Hij begon Mukhin te imiteren. De mensen thuis en zelfs zijn kat, verkleed als vrouw, waren zijn patiënten. Hij vroeg hen op een veldbed te gaan liggen of in een stoel te gaan zitten. Hij deed zich voor alsof hij de dokter was, benaderde zijn denkbeeldige patiënten met een air van gewichtigheid, voelde de pols, keek naar de tong, schreef recepten voor achter een bureau, en gaf advies over hoe de medicijnen moesten worden klaargemaakt. Zich belangrijk voelend, bereidde hij zich voor om te vertrekken en verliet de kamer.
Portret Efrim Osipovich Mukhin
pentekening, 1830, kunstenaar Aleksander Florov.
In het publieke domein
In het publieke domein
Pirogov was 13 jaar, toen hij in 1814 als student geneeskunde werd toegelaten tot de universiteit van Moskou. Tijdens de kerstperiode in zijn eerste jaar aan de universiteit zag hij hoe een lithotomie werd uitgevoerd in de kliniek. Hij was bij een vriend thuis, toen hij besloot de jonge gasten te amuseren door deze operatie te demonstreren. Hij regelde ergens een ossenblaas, deed er een stuk krijt in, bond de blaas tussen de benen op het perineum van een gedweeë gast, vroeg hem op tafel te gaan liggen en zijn dijen te spreiden. Gewapend met een mes en wat andere huishoudelijke instrumenten, ontleedde hij het stuk krijt en sprak de woorden: "...veilig, snel en aangenaam..."
Handgeschreven brief
van Nikolay I. Pirogov
van Nikolay I. Pirogov
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Pirogov studeerde op zeventienjarige leeftijd af aan de universiteit van Moskou, maar was zeer ontevreden. Hij beschouwde zichzelf niet als een arts, omdat hij geen enkele operatie had uitgevoerd, geen aderlating had gedaan, geen tanden had getrokken, geen een lijk had ontleed of maar een enkele spier had door gesneden. Pirogov verklaarde dat “... het een nogal theoretische opleiding was op basis van leerboeken uit de vijftiger jaren van de 18de eeuw...”. Doelde hij soms op de leerboeken van Nicholaas Bidloo, Herman Boerhaave en de atlassen van Andreas Vesalius en Govert Bidloo?
Als zeventienjarige zette hij zijn studie voort aan de Duits-Baltische Universiteit van Dorpat (nu de universiteit van Tartu in de republiek Estland) met een beurs van keizer Nicolaas I. Het doel was om in Dorpat te promoveren, zodat hij na zijn promotie nog twee jaar een postdoc-stage zou kunnen gaan doen aan buitenlandse universiteiten in Europa. In zijn eerste jaar in Dorpat schreef hij een essay gebaseerd op een toegewezen, eigentijds onderwerp. Pirogov deed onderzoek naar het onderwerp Wat wordt waargenomen wanneer een grote slagader wordt afgebonden? De ligatie van een slagader bij een patiënt met een aneurysma was in die tijd een heel nieuw en potentieel gevaarlijke procedure. Het essay leverde Pirogov de gouden medaille op. Het essay was het begin van zijn proefschrift: "De haalbaarheid van de behandeling van aneurysma's van de liesslagader door ligatie van de abdominale aorta".
In zijn ijver en jeugdige passie opereerde hij zowel dode als levende dieren om zoveel mogelijk te leren over hun anatomie en hoe ze reageerden op het afbinden van de aorta. Pirogov had grote bedenkingen bij de veiligheid van deze procedure bij mensen. Hij verdedigde met succes zijn Latijnse proefschrift 'Num vinctura aortae abdominalis in aneurysmate inguinali adhibitu facile ac tutum sit remedium' en promoveerde in april 1832. Pirogov benadrukte zijn kernopvatting dat niets in de wetenschap als vanzelfsprekend moet worden beschouwd en verklaarde dat "... Wetenschap niet is gebouwd op wat mensen denken, maar op wat mensen hebben ontdekt ..."
Omslag van het proefschrift verdedigd door Nikolay I. Pirogov in 1832 aan de Baltisch-Duitse universiteit in Dorpat
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Two-years post-doctoral study in Germany
Na het behalen van zijn doctoraat reisde Pirogov in 1833 naar Duitsland om nog eens een tweejarige postdoctorale studie anatomie en chirurgie te voltooien in het Charité-ziekenhuis in Berlijn. In de zomer van 1834 bezocht hij de Universiteit van Göttingen. Hij volgde colleges van professor Konrad Langenbeck, bekend om zijn snelheid en precisie als chirurg. Hij leerde Pirogov hoe hij de meest efficiënte bewegingen kon maken tijdens operaties en hoe hij een scalpel moest gebruiken "...druk niet op het scalpel maar beweeg hem langzaam, bespeel het als een strijkstok over de viool..." Pirogov begreep dat een snelle en bekwame chirurg van cruciaal belang was om de patiënt pijn en trauma te besparen.
Return to Dorpat
Tekeningen van Nikolay I. Pirogov van zijn plastisch chirurgische operaties.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Nadat Pirogov in mei 1835 was teruggekeerd in Dorpat werd hij aangesteld als buitengewoon hoogleraar. Terwijl hij in Sint-Petersburg de bevestiging afwachtte, gaf Pirogov zes weken lang vele anatomische demonstraties in het mortuarium van het Obukhov-ziekenhuis. Ook gaf hij een lezing aan de Keizerlijke Academie van Wetenschappen 'Over plastische chirurgie in het algemeen, en over neuscorrecties in het bijzonder'. Tijdens zijn carrière voerde Pirogov veertig neuscorrecties uit.
Een uitgebreid geïllustreerde atlas van arteriële stammen en fasciae, gepubliceerd in 1837 door Pirogov en heruitgegeven door Julius Szymanovski 1860.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Naast zijn klinische taken besteedde Pirogov acht uur per dag aan het uitvoeren en analyseren van anatomische experimenten. Tijdens deze experimenten maakte hij ten minste twee of drie tekeningen van zijn dissecties, omdat hij geloofde dat deze voor chirurgen nuttig zouden zijn om hen te helpen tijdens operaties bij patiënten. Het resultaat van deze experimenten werd in 1837 in zwart-wit gepubliceerd in een uitgebreid geïllustreerde atlas van arteriële stammen en fasciae. Daarin schreef hij: "... Een echt anatomisch-chirurgisch beeld moet voor de chirurg zijn wat een kaart is voor de reiziger..." Het atlas werd opnieuw uitgegeven in 1860, inclusief een extra pagina met een tekening van het hele lichaam, en met gekleurde slagaders in rood en aders in blauw.
Orthopedische behandeling: de doorsnijding van de achillespees.
Nikolay Pirogov's eerste kennismaking met orthopedische chirurgie was door een 14-jarige vrouwelijke patiënt met een klompvoet. Tot dan toe kende hij het specialisme alleen via publicaties. Pirogov beschouwde de tenotomie operatie als een mogelijke behandeling voor zijn patiënt, hoewel hij het enigszins riskant vond. Toch besloot hij door te gaan en de pees door te snijden. Pirogov geloofde in objectief onderzoek en beschouwde chirurgie alleen als succesvol wanneer experimenten en anatomisch-fysiologische en pathologische studies de theorie stevig bevestigden. Hij publiceerde zijn onderzoeksresultaten in 1840.
Het toont beide omhulsels van de achillespees, die van de huid is vrij gemaakt, na de subcutane tenotomie. Tekening gemaakt door Nikolay I. Pirogov.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Professionele loopbaan bij de Keizerlijke Medisch-chirurgische Academie
In 1838 bood de Keizerlijke Medisch-chirurgische Academie in Sint-Petersburg Pirogov een nieuw ingesteld leerstoel voor chirurgie aan. Het duurde even, maar in maart 1841 werd Pirogov benoemd tot hoogleraar Toegepaste Anatomie en Ziekenhuischirurgie, en tot hoofdchirurg van het Tweede Militaire Landmacht hospitaal met 1000 bedden. Hij accepteerde het aanbod, omdat hij toestemming kreeg het didactisch onderwijs van chirurgie te combineren met praktische, hands-on ervaring aan het bed van de zieken. Zo kon hij jonge studenten blootstellen aan wetenschappelijke principes. Pirogov's benadering van medisch onderwijs was sterk in overeenstemming met de leer van de Nederlandse arts Herman Boerhaave, die in het begin van de 18e eeuw het onderwijs aan bed in Leiden opnieuw had ingevoerd. Pirogov bewonderde Herman Boerhaave en had toegang tot zijn wetenschappelijke nalatenschap. Nikolay werd secretaris van de Academie van Wetenschappen en technisch directeur van de fabriek voor medische instrumenten in St. Petersburg. Hij werkte ook als consulent-chirurg in drie andere ziekenhuizen en had een drukke privépraktijk. Zijn doel was: "... Helpen bij het verhogen van de medische vaardigheden in Rusland tot een niveau gelijk aan dat van de geavanceerde landen van Europa..."
Medische instrumenten en koffers ontworpen door Nikolay I. Piogov als directeur
van de St.Petersburg-fabriek voor medische hulpmiddelen en door hem gebruikt.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Een plan voor het onderwijzen van microscopie aan de Keizerlijke Medisch-chirurgische Academie
Zak microscopen door de firma Plössel en Brunner ontworpen en gemaakt in de jaren 1840
https://web.archive.org/web/20080723195555/http://musoptin.com/ploessl_mikroskop.html
http://www.antique-microscopes.com/photos/Brunner_Pocket_microscope.htm. In het publieke domein
In 1825, terwijl hij nog studeerde in Berlijn, werden praktische en theoretische cursussen in microscopie geïntroduceerd in de toonaangevende medische instituten van deze stad. In een boek dat in 1839 werd gepubliceerd, beschreef Pirogov het belang van de microscoop voor onderzoek naar de invloed van veranderde bloedlichaampjes op het capillaire systeem. In zijn eerste serie monografieën over klinische chirurgie, gepubliceerd in 1854, betoogde Pirogov dat microscopisch onderzoek onmisbaar is om lipcarcinoom te onderscheiden van triviale verwondingen zoals een brandwond door een sigaret of een verwaarloosde lipscheur. Hij schreef dat "... De microscoop veel onmisbaarder is dan de stethoscoop, die in de meeste gevallen kan worden vervangen door een geoefend oor. Pirogov had altijd een draagbare veldmicroscoop bij zich en raadde zijn lezers de Brunner-zakmicroscoop aan, aangezien deze tot 400 keer vergroot.
De "Pirogov-amputatie"
Tekening door Pirogov van de voorvoet amputaties die zijn naam draagt en een portret/foto van dr. Theodor Billroth.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Tijdens zijn reis door Europa in 1846 observeerde Pirogov twee patiënten die een voetamputatie hadden ondergaan volgens de Syme-methode en zonder ongemak konden lopen. Hij was zo onder de indruk dat hij besloot deze operatie te gebruiken bij zijn terugkeer naar Rusland. Zoals altijd gebruikte Pirogov de methode niet meteen bij zijn patiënten. Omdat experimenten op kadavers verschillende problemen met de Syme-methode aan het licht brachten, bedacht hij een nieuwe benadering voor de amputatie van de voet. Deze voetamputatie is nu bekend als de Pirogov-amputatie, en 's werelds eerste osteoplastische chirurgie. Maar de chirurgische methode van Pirogov was zo innovatief dat deze op kritiek stuitte. Ter ondersteuning van Pirogov bevestigde Theodor Billroth echter, dat hij de methode van Pirogov tot tevredenheid van zijn patiënten had toegepast: "...(Ze) lopen bewonderenswaardig goed op hun stompen..." De benadering van Pirogov is heden te dage nog steeds in gebruik. Pirogov beschreef zijn methode in het eerste deel van zijn leerboeken over klinische chirurgie.
Het Anatomisch Instituut
In 1844 wilde Pirogov een Anatomisch Instituut aan de Academie toevoegen. Het duurde twee jaar voordat toestemming werd verleend. Tijdens zijn buitenlandse reizen in 1846 ontmoette hij Wencheslav Leopoldovich (Wenzel) Gruber. Pirogov nodigde hem in 1847 uit om zijn eerste prosector te worden. De gecombineerde vaardigheid van Pirogov en Gruber werkte als een huwelijk gesloten in de hemel. Pirogov instrueerde medische studenten en artsen in pathologische en chirurgische anatomie, voerde chirurgische procedures op stoffelijke overschotten uit en combineerde dat met praktisch werk in het Anatomisch Instituut. Het instituut fungeerde ook als postdoctoraal opleidingscentrum. Andere Russische medische instituten volgden later het pad van de keizerlijke medisch-chirurgische academie.
Portret van Wencheslav Leopoldovich (Wenzel) Gruber
gravure, kunstenaar Ignatiy I. Chelmitsky. In het kunst- en literaire tijdschrift World illustration, 1883, vol. 27, uitgave 697 p. 409. In het publieke domein
De implementatie van anesthesie bij chirurgie
Toen Nikolay Pirogov hoorde over Mortons demonstratie van etheranesthesie en over de interesse van de Russische regering in deze nieuwe ontwikkeling, begon hij in januari 1847 te experimenteren met ether. Pirogov aarzelde om ether te gebruiken omdat hij zich zorgen maakte over de veiligheid van de techniek en de effecten tijdens het herstel van de anesthesie. Hij onderzocht het klinische beloop van etheranesthesie bij zichzelf en zijn assistenten voordat hij het bij zijn patiënten gebruikte. Hij voerde zijn eerste twee operaties onder etheranesthesie uit op 14 februari 1847. Met behulp van een eenvoudige groene fles met een rubberen slang die in de neus werd gestoken kon de patiënt etherdamp in ademen. Hij was ervan overtuigd dat etheranesthesie “... een remedie is, die in zekere zin de hele operatie kan transformeren…” Hij publiceerde zijn eerste monografie over dit onderwerp op 17 mei 1847. Hij schreef daarna een boek waarin hij zijn ervaring beschreef met het toedienen van ether aan 40 dieren en 50 patiënten. Het doel van de handleiding was om artsen informatie te geven over de effecten van etheranesthesie. Hoewel hij ervan overtuigd was dat de ontdekking van etheranesthesie een van de grootste prestaties van de wetenschap was, was hij zich ook zeer bewust van de beperkingen en gevaren ervan. Pirogov schreef: "...een langzame operatie, zelfs met verdoving, kan schadelijk zijn voor de patiënt, vanwege de langdurige anesthesie en het trauma...".
Pentekening van de anaesthesie apparatuur ontworpen en gebruikt door Nikolay I. Pirogov. Pentekening van de toediening van anaesthesie door Pirogov en assistent op het slagveld.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
Keizer Nicholas I, die op de hoogte was van het onderzoek en de resultaten van Pirogov, drong erop aan dat ether tijdens de Kaukasische campagne in 1847 bij chirurgische ingrepen zou worden gebruikt, niet alleen om humanitaire maar ook om tactische redenen. Onderweg daar naar toe bezocht Pirogov verschillende dorpen en steden, waar hij etheranesthesie demonstreerde aan de plaatselijke artsen. Hij gebruikte het op grote schaal in de zomer van 1847 tijdens de Kaukasische oorlog. Hij beschreef en vatte zijn opvattingen over anesthesie en het belang ervan voor chirurgie samen in zijn boek ‘Medical Report from a Trip to the Caucasus’.
Na zijn terugkeer uit de Kaukasische oorlog diende Pirogov op 21 december 1847 in Moskou zijn eerste verdoving met chloroform toe. De patiënt was een grote hond. Chloroform had duidelijke voordelen boven ether ook voor het gebruik op het slagveld. De hoeveelheid die nodig was voor adequate anesthesie was klein en chloroform was niet ontvlambaar. Ook was er geen ingewikkelde apparatuur voor nodig, omdat anesthesie gemakkelijk kon worden geïnduceerd met behulp van een eenvoudige vod-en-fles-techniek.
Uit persoonlijke ervaring waarschuwde Pirogov voor het toedienen van anesthesie door ongetrainde assistenten. Pirogov raakte ervan overtuigd dat de effectiviteit van anesthesie toenam als artsen zich concentreerden op het toedienen van anesthesie met behulp van getrainde assistenten. De mening van Pirogov was de eerste stap naar veiligheid in de anesthesie en voor de patiënt. Het wijdverbreide gebruik van anesthesie door Pirogov in tijden van oorlog was van grote invloed. De hele bevolking kreeg tijdens operaties in Rusland steeds meer toegang tot anesthesie.
Na zijn terugkeer uit de Kaukasische oorlog diende Pirogov op 21 december 1847 in Moskou zijn eerste verdoving met chloroform toe. De patiënt was een grote hond. Chloroform had duidelijke voordelen boven ether ook voor het gebruik op het slagveld. De hoeveelheid die nodig was voor adequate anesthesie was klein en chloroform was niet ontvlambaar. Ook was er geen ingewikkelde apparatuur voor nodig, omdat anesthesie gemakkelijk kon worden geïnduceerd met behulp van een eenvoudige vod-en-fles-techniek.
Uit persoonlijke ervaring waarschuwde Pirogov voor het toedienen van anesthesie door ongetrainde assistenten. Pirogov raakte ervan overtuigd dat de effectiviteit van anesthesie toenam als artsen zich concentreerden op het toedienen van anesthesie met behulp van getrainde assistenten. De mening van Pirogov was de eerste stap naar veiligheid in de anesthesie en voor de patiënt. Het wijdverbreide gebruik van anesthesie door Pirogov in tijden van oorlog was van grote invloed. De hele bevolking kreeg tijdens operaties in Rusland steeds meer toegang tot anesthesie.
De cholera-epidemie van 1847
Platen uit de atlas over pathologische anatomie van de Aziatische cholera door Nikolay I. Pirogov in 1849.
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
In 1847, toen de Kaukasische oorlog was afgelopen en hij op weg was naar huis, werd Pirogov geconfronteerd met een rondrazende Aziatische cholera epidemie. Pirogov observeerde de ziekte in de verschillende stadia tijdens de epidemie en kon het verloop, de symptomen en de behandeling van de ziekte bestuderen. Hij ontwikkelde een atlas van de pathologische anatomie van de ziekte op basis van ongeveer 500 autopsies die hij had uitgevoerd of begeleid. De atlas van de Aziatische cholera werd in 1852 uitgebreid beoordeeld door Rudolf Virchow. Hij prees de kwaliteit van de atlas.
Lesgeven in toegepaste anatomie
Tussen 1843 en 1848 werkte Pirogov aan een boek met tekeningen van het menselijk lichaam, bedoeld om artsen te onderwijzen in toegepaste anatomie. De fasciale en synoviale omhulsels en interfasciale ruimtes in de onderste ledematen werden in detail geïllustreerd. De illustraties waren gelaagd, zodat lezers een driedimensionaal beeld van de structuren konden krijgen. Hij publiceerde het boek over de bovenste en onderste ledematen, inclusief de voet en de hand. In een begeleidend leerboek werd van elke illustratie een gedetailleerde uitleg van anderhalve pagina gegeven.
Anatomie van belang voor forensische pathologie, disarticulatie en resectie
Nikolay Pirogov was geïnteresseerd in anatomie en de toepassing ervan op chirurgie en het belang ervan voor forensische pathologie. Na het Kaukasische conflict maakte Pirogov gebruik van de ervaring die hij had opgedaan. Hij experimenteerde en analyseerde de relatie tussen de snelheid van de kogels van verschillende vuurwapens, munitie en de kenmerken van de ingangs- en uitgangswonden op kadavers, aan de hand van zijn observaties en kennis van anatomie. Pirogov introduceerde de disarticulatie van gewrichten en resectie van botten om ledematen te redden in plaats van te amputeren, destijds de enige methode voor chirurgische behandeling van schotfracturen. Pirogov kon zo een ledemaat met gebroken botten redden.
In 1862 werd Pirogov in consult gevraagd door collega-chirurgen, die de Italiaanse vrijheidsstrijder Giuseppe Garibaldi behandelden. Deze was tijdens het Italiaanse eenwordingsconflict in zijn voet geschoten. Nadat Pirogov was afgereisd naar Italië, wist hij de kogel te lokaliseren. Hij adviseerde een conservatieve behandeling, d.w.z. geen onmiddellijke chirurgische ingreep om de kogel te verwijderen. Zijn advies werd opgevolgd en zes weken later was de kogel spontaan tot net onder de huid gemigreerd en was hij gemakkelijk te verwijderen. De patiënt herstelde volledig. Garibaldi bedankte Pirogov hartelijk in een brief.
In 1862 werd Pirogov in consult gevraagd door collega-chirurgen, die de Italiaanse vrijheidsstrijder Giuseppe Garibaldi behandelden. Deze was tijdens het Italiaanse eenwordingsconflict in zijn voet geschoten. Nadat Pirogov was afgereisd naar Italië, wist hij de kogel te lokaliseren. Hij adviseerde een conservatieve behandeling, d.w.z. geen onmiddellijke chirurgische ingreep om de kogel te verwijderen. Zijn advies werd opgevolgd en zes weken later was de kogel spontaan tot net onder de huid gemigreerd en was hij gemakkelijk te verwijderen. De patiënt herstelde volledig. Garibaldi bedankte Pirogov hartelijk in een brief.
Bedankbrief van de vrijheidsstrijder Giuseppe Garibaldi aan Pirogov.
© Military Medical Academy named SM Kirov
Voorloper van het gips van Parijs
Pirogov was ontevreden over het gesteven gietsel op basis van de methode van Louis Seutin. Ook de twee lagen zwachtels die door Antonius Mathijssen waren vóór geïmpregneerd met droog gipspoeder konden hem niet bekoren. Pirogov ging door met het ontwikkelen van gesteven gips en de implementatie ervan, omdat hij niet langer wilde amputeren tenzij absoluut noodzakelijk. Het viel hem op dat beeldhouwers stroken linnen gedrenkt in vloeibaar gips uit Parijs gebruikten om modellen te maken. Op basis van deze observatie ontwikkelde hij in 1851/1852 zijn eigen methode voor het immobiliseren van fracturen, met canvas dat gedrenkt werd in een Parijs gipsmengsel, dat meteen werd aangebracht op de ledematen, die waren beschermd door kousen of watten. Voor de voorbereiding van gips was geen kokend water nodig en het hardde onmiddellijk uit. Het gips was zo hard dat spalken niet nodig waren, zelfs niet als er grote drainagevensters werden aangebracht. Pirogov was als goed manager zich terdege bewust van de behandelingskosten die ermee gemoeid waren en stelde: "...Hoe eenvoudiger, sneller en goedkoper het maken van een dergelijk verband ter vervanging van de handmatige handeling is, hoe geschikter en voordeliger het voor de ziekenhuispraktij isk. Zelfs oude vodden hoeven niet verloren te gaan, ze kunnen schoon worden door ze te wassen..."
Driedimensionale topografische anatomie van het menselijk lichaam.
Tijdens zijn eerste jaren in Sint-Petersburg begon Pirogov te werken aan een leerboek over toegepaste anatomie. Bij een bezoek aan de lokale vleesmarkt tijdens de ijskoude winter van 1846, merkte Pirogov in een slagerij op, dat de bevroren karkassen van uitgestalde varkens waren opengesneden, waardoor een duidelijk beeld werd gegeven van de posities van de inwendige organen van het dier. Hij realiseerde zich dat hij de koude Russische winters ook kon gebruiken om lijken "tot de dichtheid van het dikste hout" te bevriezen en ze vervolgens in dunne plakjes te snijden. Deze methode zou hem in staat stellen de topografische anatomie van het menselijk lichaam in detail te beschrijven, dat nog nooit eerder was geprobeerd. Het zou het hem mogelijk maken om één van de problemen te overwinnen die samenhangen met de standaardbenadering voor het bepalen van de exacte locatie van organen in het levende lichaam.
Plaat van een compilatie van anatomische tekeningen uitgegeven door
verschillende anatomen oa Berangario de Capri, Andreas Vesalius, Ambr.
Parré en Julius Placentius. gemaakt door Nikolay Pirogov in een van zijn An Illustrated Topographic Anatomy of Saw Cuts Made in Three Dimensions across the Frozen Human Body in vier delen tussen 1852 en 1859.
© Military Medical Academy named SM Kirov
Pirogov en zijn team bestudeerden stoffelijke overschotten die waren ingevroren tot minstens minus 15 graden Celsius. Als directeur van de fabriek voor medische instrumenten in St. Petersburg, kon hij de faciliteiten gebruiken om een specifieke mechanische zaag te maken, zoals die worden gebruikt door meubelmakers. Hij kon zo plakken zagen van 1; ½; of ¼ centimeter dikte. Pirogov was zich er natuurlijk van bewust dat dunne plakken in slechts één richting het niet mogelijk zouden maken om de exacte locatie van organen te bepalen. Wat nodig was, was om in verschillende richtingen te zagen, en wanneer de afbeeldingen uiteindelijk in de juiste volgorde zouden worden bestudeerd, zou het resultaat een driedimensionaal effect geven. Pirogov maakte van verschillende stoffelijke overschotten een reeks transversale, longitudinale en anteroposterieure plakken. Op een gesneden bevroren plak werd een glasplaat gelegd, met daar weer op een vel papier met getekende rechthoekige rasters. Vervolgens werd een nauwkeurige tekening gemaakt van de bevroren plak. Hierdoor kon de precieze positie en het uiterlijk van de verschillende delen van het lichaam in hun natuurlijke positie op marmer worden vastgelegd.
Portret van Nikolay Ivanovich, 1852, foto, fotograaf onbekend
© Uit de collectie van het Militair Medisch Museum, St. Petersburg
The first drawings were published in St. Petersburg in 1852. Two years later, he submitted the first pages of the manuscript to the Imperial Academy of Sciences of France in Paris for their acknowledgement. In a letter dated 10 August 1862, the French surgeon Félix Hippolyte Larrey (1808-1895), member of the Paris Academy, praised the quality of the atlas. The topographical atlas was Pirogov's last work on medicine before taking part in the Crimean War from 1854-1856. After the Crimean War, he resigned his position at the Imperial Medico-Surgical Academy and focused more on humanitarian activities and education.
